Sve lepote porcelana

Već imate tačnu predstavu o dizajnu svog željenog posuđa, ali nemate ideju od kog materijala treba da bude? Našim uvodom u svet materijala za posuđe, otišli ste već jedan bitan korak dalje!

Predstavljamo vam zanimljivu istoriju porcelana. Porcelan se prvi put pojavio u 16.veku p.n.e. u vreme vladavine dinastije Šang u Kini. Pojavio se sasvim slučajno, prilikom pečenja grnčarije, a danas je zastupljen u svim kulturama.

Marko Polo, mletački trgovac i istraživač prvi je upotrebio reč porcelan u Evropi u svojim memoarima, nastalim 1298. godine u Ðenovi, zadivljen lepotom kineskog posuđa. Njega su prefinjenost i providna belina podsetili na ljušturu školjke koja je u Italiji poznata pod nazivom porceleta (porcelletta) i tako je nastala reč porcelan. Ipak na engleskom govornom području, porcelan se i danas naziva „china”, ukazujući na to da potiče iz Kine. Obzirom da su bili ispečeni na višoj temperaturi nego što je to bilo uobičajeno, glineni predmeti postali su tvrdi i izdržljiviji, otporniji na pranje. Nastanak pravog, belog porcelana vezuje se za period vladavine dinastije Tang . Kinezi su vekovima usavršavali tehnike pečenja, ukrašavanja i glaziranja porcelana, ljubomorno čuvajući tajnu njegove proizvodnje.

U Evropu je prve komade porcelana doneo Vasko da Gama u 15. veku. Retke i skupe primerke tada su mogli da priušte jedino pripadnici bogatih kraljevskih kuća. Francuski kralj Luj XIV bio je jedan od najvećih ljubitelja porcelana. Evropljani su se uzalud trudili da otkriju tajnu pravljenja porcelana, za kojim je potražnja stalno rasla. U 17. veku trgovački brodovi su sa Dalekog Istoka dovozili su na hiljade tanjira, činija i šoljica, ali ni to nije bilo dovoljno da se pokriju potrebe evropske gospode koja je želela da otmena pića od sastojaka koji su pristigli iz dalekih krajeva – čaj, kafu i kakao, ispijaju iz isto tako otmenog posuđa. Proizvodnja porcelanskog posuda i na Starom kontinentu počela je tek kada su i na evropskom tlu pronadene zalihe kaolina, fine gline koja je osnovni sastojak potreban za pravljenje porcelana.

Poluporcelan, porcelan i koštani porcelan: svaki od ovih materijala za posuđe ima svoje prednosti i mane koje je potrebno brižljivo odvagati pri kupovini posuđa. Na kraju krajeva radi se o oblasti u kojoj ste predvideli da koristite svoje posuđe. Poluporcelan je, na primer veoma povoljan u izradi, za razliku od porcelana ne dozvoljava fine strukture i zbog niskih temperatura pečenja nije toliko otporan. Za rustični stil kuće izvan grada poluporcelan je po svom izgledu pravi izbor.

Zbog univerzalnih mogućnosti upotrebe među materijalima za posuđe je najrasprostranjeniji porcelan. Dodavanjem dodatnih materijala i zbog svog specijalnog načina oblikovanja pri proizvodnji, savršen je za primenu u gastronomiji. Kraljevska klasa među materijalima za posuđe je koštani porcelan - i to s pravom. Ubedljiv je zbog visoke čvrstine i svog velikog sjaja koji ipak dozvoljava neobičnu transparentnost.

Danas imamo razne vrste porcelana koje smo uporedili kako bismo vam približili njihov značaj, praktičnost i estetsku ulogu.

Poluporcelan se proizvodi za pečenje na temperaturi od 1150-1250 ° C. Belina porcelana trenutno je regulisana standardom i iznosi 55-68%. Proizvodi se izrađuju glatko ili s reljefom. Proizvodi od porcelana izrađuju se uglavnom na dva načina: levanjem i oblikovanjem pomoću uloška u gipsanim kalupima. Mehanička čvrstoća mekog porculana je jedan i po puta manja od tvrdog porculana.

Tvrdi porcelan,zavisno od namjene, podeljen je u 3 grupe:

1. Domaćinstvo i umetnost (posuđe, figurice, vaze).
2. Elektrotehnički (izolatori).
3. Hemijski porcelan (laboratorijsko staklo, itd.).

Koštani porcelan odlikuje se visokom belinom, providnošću i dekorativnim dizajnom, ali takav se porcelan lako deformiše tokom pečenja. Odvojene vrste koštanog neglaziranog porcelana nazivaju se pariana (nisko providni materijal sa žućkastom nijansom) i carrara (podsjećaju na beli carrara mermer). Porcelan od kostiju koristi se za pripremu setova za čaj i kafu. Za proizvodnju posuđa ovaj se materijal ne koristi, jer je nestabilan na delovanje kiselina.